Διογένης ο κυνικός

Το συγκεκριμένο 77σέλιδο βιβλιαράκι εμπεριέχει αποσπάσματα με αναφορές του Διογένη Λαέρτιου στον Διογένη της Σινώπης, πιο συγκεκριμένα στο βιβλίο του «Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή». Βρίσκω αρκετά θετικό το ότι παραθέτονται παράλληλα τα αρχαία κείμενα και η μετάφραση τους στα νέα Ελληνικά. Σε βοηθούν να κατανοήσεις τις ρήσεις πολύ καλύτερα.

Αξιοσημείωτα (Δυστυχώς δε γνωρίζω πολυτονικό):

[...]Τω πριαμένω αυτόν Ξενιάδη φήσι, "άγε όπως το προσταττόμενον ποιήσεις." του δ' ειπόντος άνω ποταμών χωρούσι παγαί"[..]
[...]Κάποτε είπε στον Ξενιάδη, στον άνθρωπο που τον είχε αγοράσει, «πήγαινε να κάνεις αυτό που σου λέω!». Όταν εκείνος, έκπληκτος, είπε «ε, αυτό πια είναι εξωφρενικό», ο Διογένης τον αποστόμωσε «αν ήσουν άρρωστος και είχες αγοράσει γιατρό, θα υπάκουες σ' αυτόν ή θα του έλεγες πως αυτό είναι άνω ποταμών;[...] (σελ.26-27)

[...]εν τω Κρανείω ηλιουμένω αυτώ, Αλέξανδρος επιστάς φησιν, "αιτησόν με ό θέλεις." καί ός, αποσκότησον μου," φησί.[...]
Όταν κάποτε λιαζόταν στο Κράνειο, ο Αλέξανδρος στάθηκε μπροστά του και του είπε: «Ζήτα μου ότι θέλεις». Κι ο Διογένης του απάντησε «Φύγε από μπροστά μου, γιατί μου κρύβεις τον ήλιο». (σελ.28-29)

[...]Αλεξάνδρου ποτέ πέμψαντος επιστολήν προς Αντίπατρον εις Αθήνας διά τινος Αθλίου, παρών έφη άθλιος παρ' αθλίου δι αθλίου προς άθλιον.[...]
[...]Κάποτε ο Αλέξανδρος έστειλε επιστολή στον Αντίπατρο στην Αθήνα με κάποιον Άθλιο., ο Διογένης ήταν παρών. Είπε λοιπόν «Στέλνει επιστολή ένας άθλιος, γιος αθλίου, μ' έναν Άθλιο, σ' έναν άθλιο.»[...] (σελ.34-35)

[...]Πρός τόν ειπόντα "οι πλείους σου καταγελωσι," "κακείνων τυχόν," είπεν, "οι όνοι αλλ' ουτ εκείνοι των όνων επιστρέφονται, ούτ εγώ εκείνων.[...]
[...]Σ' αυτόν που του είπε: «Οι περισσότεροι σε κοροϊδεύουν» απάντησε: «Κι εκείνους τους κοροϊδεύουν τα γαϊδούρια όταν τους συναντήσουν, αλλά ούτε εκείνοι δίνουν σημασία στα γαϊδούρια, ούτε εγώ στα λόγια τους»[...] (σελ. 48-49)

[...]Αλεξάνδρου ποτέ επιστάντος αυτω και ειπόντος, "εγώ ειμι Αλέξανδρος ο μέγας βασιλεύς," "καγώ," φησί, "Διογένης ο κυών."[...]
[...]Όταν κάποτε ο Αλέξανδρος στάθηκε μπροστά του και του είπε: «Εγώ είμαι ο Αλέξανδρος ο μέγας βασιλιάς» απάντησε: «Ε κι εγώ ο Διογένης ο κυνικός».[...] (σελ.50-51)

[...]και τοιούτους τινάς ηρώτα λόγους ει το αρισταν μηδέν ειη άτοπον, ουδ εν αγορά έστιν άτροπον ουκ εστι δ' άτοπον το αρισταν ουδ έν αγορα αρα εστίν άτοπον. χειρουργων δ εν μέσω συνεχές "ειθε ήν," έλεγε, "και την κοιλίαν παρατριψάμενον του λιμού μαύσασθαι" αναφέρεται δε και άλλα εις αυτόν α μακρον αν ειή καταλέγειν πολλά όντα.[...]
[...]Και χρησιμοποιούσε ως επιχειρήματα (για να δικαιολογήσει τη στάση του) περίπου τα εξής «Αν το να τρώει κανείς δεν είναι άπρεπο, τότε δεν είναι άπρεπο να γευματίζει στην αγορά επομένως αφού το να γευματίζει κανείς δεν είναι άπρεπο, άρα δεν είναι άπρεπο να γευματίζει στην αγορά». (Με την ίδια λογική) αυνανιζόταν συνεχώς δημόσια κι έλεγ娫Μακάρι να γινόταν να σταματήσω να πεινώ τρίβοντας την κοιλιά μου»[...] (σελ.60-61)

εκδόσεις: βιβλιο...βάρδια