Νέο τραγούδι του Γιώργου Σαρρή.
Νομίζω πως θα μπορούσε εκτός των άλλων να τεθεί και ως προεκλογικός ύμνος αγανακτισμένων πολιτών!
Με τον καφέ στο χέρι φεύγω σφαίρα στη στάση,
τρέχω να προλάβω λεωφορείο και μετρό,
με σπρώχνουνε και σπρώχνω μα ποιος δίνει βάση,
μια κόλαση η πόλη κι ένα άγχος τρελό.
Τ' ακούω στο γραφείο δυο λεπτά αργοπορία,
και φτύνω πάλι αίμα το πλάνο να βγει,
πουλάω αγοράζω σκέτη μονοτονία,
κυλάει η ζωή σαν ψέμα μι άκρη ποιος θα βρει.
Κι εγώ εδώ να νοιώθω όλο και πιο μαλάκας,
που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό,
με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας,
απόψε τα 'χω πάρει και θα εκραγώ.
Κι απόψε δεν σε είδα χρόνος δεν περισσεύει,
μας έχει πάρει η μπάλα και μας πάει γκρεμό,
βρεγμένη θες σανίδα ρε ψυχή ποιος σε κλέβει,
στη μύτη σου από κάτω ρίξε βλέφαρο.
Γυρίζω μες τη νύχτα στην TV οι ειδήσεις,
γραβάτες, ταγεράκια, χαβαλές, καβγάς,
καρέκλες υπουργεία ψάξε βρες να το λύσεις,
reality και χρήμα και κουτσομπολιά.
Κι εγώ εδώ να νοιώθω όλο και πιο μαλάκας,
που όλο εγώ πληρώνω το λογαριασμό,
με την ψυχή στο στόμα μια ζωή της πλάκας,
απόψε τα 'χω πάρει και θα εκραγώ.
Σχετικοί σύνδεσμοι:
Γιώργος Σαρρής - Όμορφη πόλη, άσχημα καίγεσαι ξανά
Το blog του Γιώργου Σαρρή